زمین شناسی، دگرسانی، کانی سازی، ژئوشیمی و تفسیر داده های ژئوفیزیکی ip/rs منطقه ی پی جویی بوته گز، استان خراسان رضوی

منطقه­ی پی­جویی بوته­گز استان خراسان­رضوی در 34 کیلومتری شمال تربت­جام قرار دارد. زمین­شناسی این منطقه شامل توده­های دیوریتی، گرانودیوریتی و سینوگرانیتی است که در ­سنگ­های دگرگون نفوذ کرده­اند. پذیرفتاری مغناطیسی توده­های منطقه کمتر ازsi  5-10×5  بوده و از نوع سری ایلمنیت (احیایی) هستند. این توده­ها شبه رخشان تا پرآلومینوس بوده و از پتاسیم آهکی قلیایی میانگین تا سری شوشونیتی متغیرند. 4 نوع دگرسانی در منطقه شناسایی شدند که عبارتند از: پروپلیتیک، سرسیتیک، سیلیسی و کربناتی- کانی­سازی سیلیسی به شکل رگه­ای با راستای شمال­غربی- جنوب­شرقی و شیب n60e است که در مرز بین توده­ی هورنبلند بیوتیت گرانودیوریت با متاکوارتزآرنایت و نیز درون همین واحد دگرگون دیده می­شوند و شامل گالن، اسفالریت، کوارتز، کلسیت و جزئی کالکوپیریت، پیریت است. بی­هنجاری­هایی از سرب ( تا %9)، روی (تا %5/2)، مس (تا ppm7039)، نقره (تا ppm226)، آنتیموان (تا ppm334) و آرسنیک (تا ppm533) در پی جویی­­های ژئوشیمیایی به روش خرده­سنگی مشاهده می­شود که به زون کانی­سازی رگه­ای وابسته است. بررسی­های ip/rs در 9 نیمرخ به روش دوقطبی- دوقطبی عمود بر راستای کانی­سازی نشان دهنده­ی دو زون بی­هنجار اصلی است. زون بی­هنجار اول به صورت یک بی­هنجار با روند شمال­غربی- جنوب­شرقی در محل کانی­سازی رگه­ای و منطبق با تونل قدیمی و کارهای شدادی است. بررسی­های کانی­سازی و ژئوشیمی، گسترش کانی­سازی سولفیدی را در این بخش نشان می­دهد. زون بی­هنجار دوم به صورت یک گستره­ی نسبتاً کوچک در شمال­شرقی منطقه دیده می­شود. گسترش کانی­سازی به سمت شمال و شمال­شرقی منطقه بوده و به سمت جنوب­شرقی قطع می­شود که به گسل موجود در آن ناحیه وابسته است. ترکیب کانی­شناسی، شکل کانی­سازی، انواع دگرسانی و گسترش آن­ها، بی­هنجاری­های ژئوشیمیایی سرب و روی ± مس و بالا بودن مقدار آنتیموان نسبت به بیسموت همراه با گالن نشان می­دهد که کانی­سازی اپی­ترمال دمای پائین است.